Wanneer mensen zich bij elkaar aansluiten en als groep gaan functioneren, maken ze, al dan niet feitelijk uitgesproken, afspraken over wat goed en wat verkeerd is – met andere woorden, wat het voortbestaan van de groep zal bevorderen en wat het voortbestaan ervan zal benadelen.

Dit wordt een morele code genoemd – een reeks afspraken waarvan elke persoon heeft besloten om ze te volgen om ervoor te zorgen dat de groep voortbestaat.

Het doet er niet toe hoe groot de groep is – of het nu een groep is van twee personen die een huwelijk aangegaan zijn of een heel volk dat zich aaneensluit – de leden van de groep gaan bepaalde overeenkomsten aan. Het breken van een van deze overeenkomsten staat algemeen bekend als een overtreding.

Als één van beide partners in een relatie of een huwelijk de morele code overtreedt waarover zij het eens waren, heeft hij vaak het gevoel dat hij er niet met de ander over kan praten. Maar deze overtredingen kunnen zich geleidelijk opstapelen en veroorzaken dat de relatie op de klippen loopt.

Een schadelijke daad of een overtreding van de morele code van een groep wordt in Scientology een overt genoemd.

Een overt is iets dat je deed en niet had moeten doen of iets wat je niet deed en wel had moeten doen – volgens de morele code.

Je kunt ook zeggen dat een overt iets is wat je een ander hebt aangedaan waarvan je niet wilt dat het jou wordt aangedaan.

Neem bijvoorbeeld een man die een overeenkomst met zijn vrouw maakt dat hij haar die avond in een restaurant zal ontmoeten om hun trouwdag te vieren. Later die dag vraagt zijn vriend hem om mee naar de film te gaan en hij besluit om mee te gaan. Hij komt niet opdagen op de afspraak met zijn vrouw en belt haar zelfs niet om het haar te laten weten, en uiteindelijk eet ze in haar eentje. Dat zou een overt zijn.

Wanneer iemand een overt tegen iemand pleegt (doet), denkt hij vaak dat hij het niet aan de ander kan vertellen uit angst voor de gevolgen. Dus houdt hij het voor zichzelf – hij houdt het achter.

Een achterhoudsel is een overt die iemand heeft begaan, waar hij of zij niet over praat.

Ieder achterhoudsel komt na een overt.

Overts en achterhoudsels scheiden iemand af van vrije communicatie met de rest van zijn groep of gezin.

Als een man bijvoorbeeld naar een casino gaat en al het geld verliest dat hij opzij had gezet om de rekeningen van het gezin te betalen, heeft hij een overt gepleegd. Als hij dit feit vervolgens verbergt en het nooit tegen zijn vrouw of zijn gezin zegt, heeft hij een overeenstemming overtreden waarop de groep is gebaseerd. Dit is de soort daad die de desintegratie (uit elkaar vallen in delen) van het gezin veroorzaakt.

Het is bijna onmogelijk een huwelijk dat uit elkaar is gevallen tot op het punt waarop de partners van tafel en bed gescheiden zijn vanwege overts en achterhoudsels, gewoon weer terug tot bestaan te postuleren. Nadat mensen van tafel en bed gescheiden zijn, moeten ze zich ontscheiden. Ze moeten op een bepaalde manier terug in communicatie komen en opnieuw hun huwelijk gaan creëren. Maar hoe doen ze dat?

Sommige mensen denken wellicht dat het huwelijk iets is waarover ze in een verhalenboek hebben gelezen of wat ze in een film hebben gezien. Ze denken misschien dat ze op een mooie zomerdag die knappe man of dat mooie meisje tegen het lijf zullen lopen. Dan komen ze bij elkaar en zeggen: “Ja, totdat de dood ons scheidt.” En dan denken ze dat ze door dat te zeggen een huwelijk in het leven hebben geroepen. Maar in feite zijn ze nog niet eens begonnen.

Je denkt misschien dat een huwelijk heel veel te maken heeft met relaties. Dat is niet zo. Het heeft vooral te maken met dingen zoals make-up en scheermesjes, kleding en de auto en het huis dat ze met elkaar moeten delen. Ze moeten zo goed en zo kwaad als dat kan met elkaar leren leven.

Door het feit dat ze getrouwd zijn, hebben ze in zekere mate wat ze daarvoor deden, uitgewist of aan de kant gezet. Ze maken deze overeenkomst en moeten vanaf dat punt beginnen. Het is wat er vanaf dat moment gebeurt dat telt.

Maar soms laten de dingen die ze eerder hebben gedaan en die ze krampachtig (met grote kracht) voor elkaar achterhouden, het huwelijk niet eens beginnen en 48 uur later is hun huwelijk hard op weg naar de ondergang of een rampzalige mislukking. Dit is omdat er gewoon te veel overts en achterhoudsels zijn voordat ze elkaar zelfs maar kenden.

Maar zelfs dat huwelijk kan worden gered.

In een huwelijk dat al een aantal jaren voortgaat, kunnen de overts en achterhoudsels zich zo opstapelen dat de partners “uit elkaar groeien”. Sommige mensen hebben wellicht het idee dat het traditioneel (de manier waarop de dingen al een lange tijd zijn) is, dat man en vrouw na drie jaar geen enkele vreugde meer halen uit het bij elkaar zijn. Ze beschouwen dit als normaal. Maar ze lijken niet echt te weten waarom dat gebeurt.

Het gebeurt vanwege de overts en achterhoudsels die de huwelijkspartners ten opzichte van elkaar hebben.

Als dit al het geval is na drie jaar, hoe erg denk je dat het dan wel niet zal zijn na tien jaar? Tegen die tijd hebben veel echtparen geleerd om elkaar te dulden of ze zitten allebei in gunstig stemmen – een staat waarin ze elkaar kalm proberen te houden of proberen de boosheid van elkaar te verminderen. Ze kunnen op de een of andere manier met elkaar overweg en dat hebben ze liever dan iets anders. Ze zijn toch liever wel getrouwd dan niet getrouwd. Ze denken dat het wel aardig gaat. En ze denken niet al te vaak meer aan het meisje of de jongen waarvan ze dachten dat ze er eigenlijk mee hadden moeten trouwen. Hun huwelijk kabbelt op de een of andere manier voort.

In die relatie kan Scientology een schokkende en verrassende verandering teweegbrengen: we kunnen het hele huwelijk opschonen!

Echtscheiding en scheiding van tafel en bed vinden simpelweg plaats omdat er te veel overts en achterhoudsels tussen de huwelijkspartners bestaan. Zo simpel is het nu eenmaal.

Als een huwelijkspartner zich gestrest voelt of onder druk voelt staan en wil vertrekken en zegt, “Ik zou eigenlijk weg moeten gaan” of “Ik zou niet moeten blijven” of “Ik zou iets anders moeten gaan doen” of “We zouden eigenlijk uit elkaar moeten gaan” of “Ik zou veel beter af zijn als we er niet aan begonnen waren”, dan komen al die ideeën regelrecht door de overts en achterhoudsels van de partner die dit soort gedachten heeft.

De fundamentele reden waarom iemand dit doet, is in feite dat hij probeert de andere partner te beschermen tegen zijn eigen slechtheid. Dus zegt hij tegen zichzelf, “Ja, ik kan maar beter weggaan” of “We kunnen er maar beter een punt achter zetten” of “Laten we het even op een laag pitje zetten (tijdelijk uit elkaar gaan)”. En dat is gewoonlijk de geleidelijke weg van een huwelijk dat uit elkaar valt. Maar we kunnen deze dingen nu oppakken zodat ze niet meer op het lage pitje staan.

Als je ooit hebt geprobeerd om een huwelijk tussen twee partners te helpen opschonen, zul je zien dat ze kunnen besluiten dat het allemaal voorbij is en dat er geen reden is om ermee door te gaan omdat men onmogelijk ... Wat telkens weer voor redding zorgt, is te zorgen dat beiden zich herinneren wat hij zelf of wat zij zelf heeft gedaan. Als de twee huwelijkspartners dat in gedachten houden en al hun overts en achterhoudsels aan elkaar onthullen, kan elk huwelijk worden gered.